บทที่ 279

เมื่อมองเขาอยู่ครู่ใหญ่ ในที่สุดเสิ่นอวิ๋นอู้ก็เข้าไปนั่งในที่นั่งคนขับ ปิดประตูรถแล้วรัดเข็มขัดนิรภัย ทุกการกระทำต่อเนื่องกันอย่างราบรื่น

จากนั้นเธอก็เสียบกุญแจรถเข้าไปในช่องสตาร์ท พลางเหลือบมองฉินเย่ด้วยสายตาเย็นชา

“แน่ใจนะว่าจะนั่งรถฉัน?”

ฉินเย่ยกมุมปากขึ้น “ทำไมล่ะ หรือว่าจะตายหรือไง?”

เสิ่นอวิ๋...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ